Η Ευρώπη είναι ο κορυφαίος τουριστικός προορισμός στον κόσμο, αλλά πόσο ασφαλείς είναι οι τουρίστες; Ο τουρισμός σημειώνει ανοδική πορεία σε παγκόσμιο επίπεδο. Μάλιστα ο τουρισμός σε διεθνείς προορισμούς αναπτύσσεται γρηγορότερα από οποιοδήποτε άλλο είδος, και μία από τις περιοχές που επωφελούνται περισσότερο παγκοσμίως από αυτή την τάση είναι η Ευρώπη, ο πρώτος σε προτίμηση τουριστικός προορισμός σε όλο τον κόσμο. Στο κέντρο της δυναμικής του ευρωπαϊκού τουρισμού είναι η διαμονή, δηλαδή τα ξενοδοχεία τα bed & breakfast, και οι χώροι που ενοικιάζονται online. Όμως λόγω του χαλαρού νομοθετικού πλαισίου για την ασφάλεια, που χάνει όλο και περισσότερο την ισχύ του όσο εξελίσσονται οι συνήθειες των τουριστών, τα ξενοδοχεία ίσως γίνουν η Αχίλλειος πτέρνα του ευρωπαϊκού τουρισμού.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος

Από όλους τους κινδύνους για την ασφάλεια ενός τουρίστα σε ευρωπαϊκό ξενοδοχείο, ο μεγαλύτερος παραμένει η πυρκαγιά. Αυτή τη στιγμή, η νομική βάση για το θέμα είναι μία πρόταση του Ευρωκοινοβουλίου σχετικά με την πυρασφάλεια στα ξενοδοχεία, από το 1986. Καθώς οι προτάσεις του Ευρωκοινοβουλίου από τη φύση τους δεν είναι δεσμευτικές, έχουν ως αποτέλεσμα τη θέσπιση ημίμετρων σε εθνικό επίπεδο μόνο. 30 χρόνια αργότερα, είναι εμφανές ότι η συγκεκριμένη πρόταση είχε περιορισμένη επίδραση στην πυρασφάλεια ξενοδοχείων στην Ευρώπη. Αυτό το γεγονός έχουν παραδεχτεί τόσο οι ξενοδοχειακές ομοσπονδίες όσο και οι ενώσεις καταναλωτών. Το κυριότερο θέμα είναι ότι η νομική ρύθμιση σε εθνικό επίπεδο με βάση την παραπάνω πρόταση δεν έχει εγγυηθεί ισότιμα επίπεδα ασφάλειας σε όλη την Ευρώπη. Η επιβολή της διαφέρει σημαντικά από χώρα σε χώρα, ακόμα και από πόλη σε πόλη, ακόμα και στην ίδια γεωγραφική περιοχή, και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το μέγεθος του εκάστοτε ξενοδοχείου. Τα μικρότερα ξενοδοχεία υφίστανται συχνά λιγότερο έλεγχο, και έχουν υποδεέστερο εξοπλισμό για την αντιμετώπιση πυρκαγιάς. Οι νόμοι σε τοπικό επίπεδο συχνά συνδέουν τον συνολικό αριθμό δωματίων με την εφαρμογή της πρότασης.

Παγκόσμιες τάσεις

Μία ανάλυση των παγκοσμίων τάσεων στον τουρισμό δείχνει ότι όσο εξελίσσονται οι τουριστικές μας συνήθειες, αυξάνεται ο κίνδυνος από την παρούσα κατάσταση, καθώς όλο και περισσότεροι ταξιδιώτες επιλέγουν λιγότερο δημοφιλή, μικρότερα ξενοδοχεία, αντί για μεγάλες αλυσίδες. Αυτός το νέο είδος τουρίστα τείνει επίσης να επισκέπτεται ακριβώς τις χώρες όπου η ασφάλεια στα ξενοδοχεία ελέγχεται σε μικρότερο βαθμό. Προσθέτοντας τη σχετικά μη ρυθμιζόμενη ανάπτυξη των όλο και πιο δημοφιλών online δικτύων διαμονής, όπως το AirBnB, και το αποτέλεσμα γίνεται εκρηκτικό. Η κατάσταση φαίνεται να απαιτεί απόκριση σύντομα.

Ώρα για δράση

Η αδυναμία γρήγορης απόκρισης μπορεί να έχει επιπλέον κόστος για την Ευρώπη. Καθώς ο τουρισμός είναι τώρα πιο παγκοσμιοποιημένος από ποτέ, ο ανταγωνισμός γίνεται όλο και πιο σκληρός, και τα μέρη του κόσμου με πιο αυστηρούς και καθιερωμένους κανονισμούς για την ασφάλεια στα τουριστικά καταλύματα, μπορεί να έχουν ένα σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Στην Αμερική π.χ. μία νομοθεσία πυρασφάλειας για ξενοδοχεία και πανδοχεία ισχύει ήδη από το 1990. Από αυτή την άποψη, πιθανά περιστατικά ως αποτέλεσμα κακής νομικής ρύθμισης μπορούν να έχουν άσχημο αντίκτυπο στην τουριστική αγορά της Ευρώπης. Η φήμη της ως ασφαλής προορισμός έχει ήδη πληγεί από τις τρομοκρατικές επιθέσεις των τελευταίων ετών. Ο τουρισμός είναι κινητήρια δύναμη της ευρωπαϊκής οικονομίας και σημαντική πηγή εργοδοσίας. Η Eurostat αναφέρει ότι μία στις δέκα μη-οικονομικές επιχειρήσεις στην Ευρώπη ανήκει στις αγορές τουρισμού, και αυτές οι 2,2 εκατομμύρια επιχειρήσεις απασχολούν περίπου 12 εκατομμύρια άτομα. Δηλαδή πάνω από ένας στους πέντε απασχολούνται στον τομέα υπηρεσιών. Έχουμε λοιπόν περιθώριο να το διακινδυνεύουμε;